باران عشق

باران که می بارد

 دلم برایت تنگ ترمیشود،

راه می افتم بدون چتر

من بغض میکنم آسمان گریه...

الا یا ایها الساقی

چِقَدر زیباست حِس ِ با تو بودَن

 

حِس ِ تو را داشتَن

 

حِس ِ خودخواهی بَرایِ تو

شهره آفاق

پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

مهرورزی تو با ما شهره آفاق بود

یاد باد آن صحبت شب‌ها که با نوشین لبان

بحث سر عشق و ذکر حلقه عشاق بود

پیش از این کاین سقف سبز و طاق مینا برکشند

منظر چشم مرا ابروی جانان طاق بود

از دم صبح ازل تا آخر شام ابد

دوستی و مهر بر یک عهد و یک میثاق بود

چشم به راه

                        

قرص

تنها تو که باشی کنار من دلم قرص است

اصلاً تمــام قرص ها جز تــــو ضـــــرر دارند

فاصله ها

رفتن و گم شدن از ماست نه از فاصله ها

دل از اینهاست که تنهاست نه از فاصله ها

گرچه دیگر همه جا پر زجدایی شده است

مشکل از طاقت دل هاست نه از فاصله ها

نقش کم رنگ سرابی که گذر گاه من است

شاید از چشم تو پیداست نه از فاصله ها

همه درها شده بستــــــه ز غم فاصله ها

زخم هر عشق ز درهاست نه از فاصله ها

گرچه دیگر همه کس سرد شده اند، این یکبار

این همه درد نه از ماست نه از فاصله ها

گلهای رز

گل رز من به تو

سه شنبه646

646

باز از ان کوچه گذر شد 

ح به م ۹ص..نهار جوجه و  کباب.دوش ح m  .. خواب دوش

شب کتاب و شام  ادامه وضدحال تلفن و عف و پارک و کتاب

746

M کار.خانه خواب .دوش .لوبیا پلو.نهار .کتاب تا۷

پارک.بازار.ملی .ساندویچ

خانه.کتاب.طوری مشکی.حال

846

Mدفتر.۱۱.اب بازی .کتاب

ترافیک و هندوانه. سلام دورادور.جاده.نهار .جوی ابعکس .ائینه . اسپند .گوسفند .کتاب .و ........

دنیای با تو

از این روزها مرا جای دگر چیست؟ 

 کجاباشد که دنیایش به رضوان تو ارزد؟

جهانم را گلستان کرده ای تو

گلستانت به رضوانش نبخشم

نخواهم من که رضوان را نخواهم 

تو عرش عاشقانش ...... تو تخت پادشاهی

تو از جانب حق ، خدای عاشقانی

بیا جانم ..... بیا.....جانم فدایت 

که این جان بی تو جانانی ندارد

بیا و جان من بستان که بی تو ،نفس نائی ندارد

تو گرجانم بیایی ،همه جان را نفس در جان تو ریزم

دلم بردی ،نفس را هم به دل بر

که من بی تو دگر جانی ندارم

بیا دل را از تاریکی هجر، نوا ده

نوا آنکه شود جانم به جان  دلبر من 

به انجا که دلم بود و هنوز هست 

ببر با خود دل شیدا و تنهام

که گر باشی دلم شیداس نه تنها

Ms

خار و گل

خارم به پایت می روم    گلی که نازم میکنی

من را بکش از پای خود   اینگونه نازم را نکش

من خارتر از اونیم           که پایت رفته ام

من را بکش از پای خود    پایت زخمی میکنم

خارم که تا قلبت تو را      زخمی زخمی میکنم

نازم مکن اینگونه تو        در تو فروتر می روم

با من نجوا میکنی           کای خار نازک نازمن

گل وجود من زتوست      خارش تو تنها برده ای

بگذار تا این خار تو           در گل خود فرو رود

گل .بی خار نمیشود         گل با خار گل میشود